Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Ononis spinosa subsp. antiquorum & Barbula unguiculata

fotò
fotò
Estanco-biòu

Ononis spinosa subsp. antiquorum

Fabaceae Leguminosae

Àutri noum : Tanco-biòu, Restanco-biòu, Avagoun, Ajagoun, Lènte.

Noms en français : Bugrane épineuse, Bugrane des anciens.

Descripcioun :
Aquesto planto pulèu bèn couneigudo, trachis dins la garrigo, tepiero seco e ermas. Dins li champ, emé sa forto racino fasié tanca l'arraire adounc li biòu, d'ounte lou noum; la subsp. presentado eici, dóu miejour de Prouvènço, èi di proun espinouso.

Usanço :
L'estanco-biòu èi couneigu desempièi li gre (Galien) pèr faire parti li graviho dóu ren ; defèt, la racino èi proun diuretico (mai sènt proun marrit). La planto èi vertuouso tambèn contro lou ràumi de pèu (eczema) bonodi si prouprieta anti-enflamativo. Èi peréu anti-bateriano (gagarisme pèr lou mau de gorjo), lucho contro li champignoun e mai enca.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 30 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ononis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 à 12 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Garrigo - Tepiero seco - Roucaio - Ermas
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Mediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Ononis spinosa subsp. antiquorum (L.) Arcang., 1882

fotò
fotò
Barbulo-ounglo-d'aucèu

Barbula unguiculata

Pottiaceae

Nom en français : Barbule ubiquiste.

Descripcioun :
Aquelo mousso coumuno au nostre trachis sus lou sòu e sus lis endré ounte i'a un pau de terro. I'agrado li liò dubert e lou lume. Fai facilamen d'espouroufite à la primo. Se recounèis subretout à sa fueio acabado pèr uno pouncho emé de bord recurva. Lou boursèu èi d'un verd un pau sourno alor que la couifo se trovo èstre longo, la sedo èi roujo. Dedins li dènt dóu peristome soun peréu longo e espiralado.

Usanço :
Es proche d'àutri meno dóu meme gènre, coume Streblotrichum (Barbula) convoluta pu pichoto qu'a ges de longo pouncho e peréu li fueio soun plano. Se pòu engana tambèn emé d'àutri Potiaceae.

Port : Acroucarpo
Taio : 0,5 à 2,5 cm
Fueio : 1 à 2,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Barbula
Famiho : Pottiaceae


Ordre : Pottiales

Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 1,5 cm
Ø (o loungour) flour : Espiralado, fino
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu

Liò : Sòu - Bord de camin - Muraio emé terro - Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico e Mieterrano
Ref. sc. : Barbula unguiculata Hedw., 1801

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
CC
CC
CC
CC
C
C
R

Ononis spinosa subsp. antiquorum & Barbula unguiculata

C
CC
R
CC
R
ges
R
ges

Coumpara Estanco-biòu emé uno autro planto

fotò

Coumpara Barbulo-ounglo-d'aucèu emé uno autro planto

fotò